معنی سپه ران - جستجوی لغت در جدول جو

سپه ران

لغت نامه دهخدا

سپهراد

(پسرانه)

مرکب از سپه (سپاه) + راد (بخشنده، جوانمرد)

فرهنگ نامهای ایرانی

سپهرار

(پسرانه)

کره آتش، برساخته فرقه آذرکیوان است

فرهنگ نامهای ایرانی

سپهبدان

از الحان قدیم ایرانی

فرهنگ فارسی عمید

سپه شکن

آنکه هنگام حمله، سپاه دشمن را در هم شکند، برای مثال چون شیر به خود سپه شکن باش / فرزند خصال خویشتن باش (نظامی۳ - ۳۷۷)

فرهنگ فارسی عمید

سپه آرا

فرمانده سپاه که آرایش سپاه کند، آرایندۀ سپاه

فرهنگ فارسی عمید

سپهرار

اوج آسمان، فلک نهم یا کرۀ آتش، طبقۀ بالای هوا، اثیر (دساتیر)

فرهنگ فارسی عمید

سه گان

سه تا، سه تایی، سه بار، سه چند، سه نوع، سه قسم

فرهنگ فارسی عمید

سپران

(سِ پَ)

در حال سپردن

لغت نامه دهخدا

په ان

(پِ اُ)

پزشک خدایان. وی ’مارس’ را که بدست ’دیوبد’ مجروح شده بود، معالجه کرد

لغت نامه دهخدا

سپهرار

(سِ پِ)

کرۀ آتش و آن بالای کرۀ هواست و کرۀ اثیر همان است. (برهان) (آنندراج). آسمان دنیا. (ناظم الاطباء). برساختۀ فرقۀ آذرکیوان. (حاشیۀ برهان قاطع چ معین). رجوع به فرهنگ دساتیر شود

لغت نامه دهخدا

پس ران

(اَ عا)

حادّ. رانندۀ شتر

لغت نامه دهخدا

پس ران

(پَ)

جانب پسین ران. گوشت پسین ران

لغت نامه دهخدا

سپه رانی

(سِ پَهْ)

لشکرکشی. عمل سپه ران. رجوع به سپهران شود

لغت نامه دهخدا

سست ران

(سُ)

کند. آهسته. مانده:
سختی ره بین و مشو سست ران
سست گمانی مکن ای سخت جان.
نظامی

لغت نامه دهخدا

ستم ران

(نَ سَ تَ / تِ)

ستم کننده:
شاه جهان مهدی ظفر یعنی شبان دادگر
ایام دجال دگر گرگ ستم ران پرورد.
خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 468)

لغت نامه دهخدا

سپه آرا

(نَ دَ / دِ)

سپه آرای آرایندۀ سپاه. فرمانده سپه. سپهسالار که سبب فر و شکوه لشکر بود:
به تیغ آن سپه آرای نیست خواهد شد
هر آن کسی که نماید بدین ملک عصیان.
فرخی.
دوست میر مؤید پسر ناصر دین
عضد دولت یوسف سپه آرای عجم.
فرخی.
پیش هفتاد صف ّ بدعت ور
سپه آرای و مرد میدان است.
سوزنی (دیوان چ شاه حسینی ص 134)

سپه آرای آرایندۀ سپاه. فرمانده ِ سپه. سپهسالار که سبب فر و شکوه لشکر بود:
به تیغ آن سپه آرای نیست خواهد شد
هر آن کسی که نماید بدین ملک عصیان.
فرخی.
دوست میر مؤید پسر ناصر دین
عضد دولت یوسف سپه آرای عجم.
فرخی.
پیش هفتاد صف ّ بدعت ور
سپه آرای و مرد میدان است.
سوزنی (دیوان چ شاه حسینی ص 134)

لغت نامه دهخدا

سپه شکن

(نَ تَ دَ / دِ)

دلیر. برهم زنندۀ سپاه. که گاه حمله سپاه را در هم شکند و بگریزاند:
شه سپه شکن جنگجو ز پیش ملک
میان بیشۀ گشن اندرون خزید چو مار.
فرخی.
علی است روز مصاف و نبرد و کوشش و لیک
سر سپه شکنان بوعلی شجاع الدین.
سوزنی.
چون شیر بخود سپه شکن باش
فرزند خصال خویشتن باش.
نظامی

دلیر. برهم زنندۀ سپاه. که گاه ِ حمله سپاه را در هم شکند و بگریزاند:
شه سپه شکن جنگجو ز پیش ملک
میان بیشۀ گشن اندرون خزید چو مار.
فرخی.
علی است روز مصاف و نبرد و کوشش و لیک
سر سپه شکنان بوعلی شجاع الدین.
سوزنی.
چون شیر بخود سپه شکن باش
فرزند خصال خویشتن باش.
نظامی

لغت نامه دهخدا

سپهبدان

(سِ پَ بَ / بُ)

نام پرده ای است از موسیقی. (برهان) (آنندراج) :
چون مطربان زنند نوابخت اردشیر
گه مهرگان خردک و گاهی سپهبدان.
منوچهری

لغت نامه دهخدا

سیه سران

(یَهْ سَ)

دهی است از دهستان علمدار گرگر بخش جلفا شهرستان مرند. دارای 1452 تن سکنه. آب آن از چشمه و قنات. محصول آنجا غلات، حبوبات و پنبه. شغل اهالی زراعت و گله داری است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

سیل ران

(شُ دَ / دِ)

ابری که مانند سیل آب میریزد. (ناظم الاطباء). آنچه مانند سیل آب ریزد. بسیارآب:
سگ دیوانه پاسبانم شد
خوابم از چشم سیل ران برخاست.
خاقانی.
طوفان شود آشکار کز خون
شمشیر تو سیل ران ببینم.
خاقانی.
در ماتم تو گشت مرا چشم سیل ران
مانند دیدۀ گهر و چشمۀسنان.
درویش واله هروی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

سپهران

(سِ پِ)

دهی است از دهستان کلاترزان بخش رزاب شهرستان سنندج واقع در 33 هزارگزی باختر سنندج و 9 هزارگزی جنوب شوسۀ سنندج - مریوان. هوای آن سرد است و دارای 170 تن سکنه است. آب آنجا از چشمه تأمین می شود. محصول آنجا غلات، توتون، مختصر انگور و قلمستان، حبوب، لبنیات. شغل اهالی زراعت، گله داری. راه آن مالرو است. مسجد و دبستان دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

سهران

(سَ)

بیدار. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء) (دهار)

لغت نامه دهخدا

سه گان

سه بار سه افعه

فرهنگ لغت هوشیار

سه راه

میدانی که ملتقای سه جاده باشد جایی که از آن سه راه منشعب شود، آلتی که چوبه ای عمودی و چوبی از جهت افقی دارد و حیوانی را به آن می بندند تا ماشین و بعض وسایل نقلیه را حرکت دهد

فرهنگ لغت هوشیار